" ဗုဒၶဘာသာ ကိုသက္၀င္ ယံုႀကည္လာသူ အေနာက္နိဳင္ငံသားတစ္ေယာက္"

            " ဗုဒၶဘာသာ ကိုသက္၀င္ယံုႀကည္ လာသူအေနာက္နိဳင္ငံသား တစ္ေယာက္  "


နမီးဘီးယား နိုင္ငံ ရဲ႕ျမိဳ႕ေတာ္က Windhoek ၀င္းဟုတ္ပါ၊  ဂ်ာမန္နာမည္ပါ။  ၀င္းဟုတ္ရဲ႕ Pioneer Park လို႔ေခၚတဲ့ လူကုန္တန္ ဆိပ္ျငိမ္ ရပ္ကြက္တစ္ခုရဲ႕ ဂ်ာမန္ အမည္နဲ႔ပဲ လမ္းသြယ္တစ္ခုမွာ ႏွစ္ထပ္ တိုက္သစ္ေလးတစ္လံုးရွိပါတယ္။ အဲဒီတိုက္ ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာစာမွာ ခ်ိပ္ထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေလး မွာ ေရးထား
တာက " Anicca Avenue " ပါ။ "ဗုဒၶ"ဆိုတာ ကိုပင္ ႀကားပင္မႀကားဘူးတဲ့၊ ခရစ္ယန္ေတြ ႀကီးစိုးတဲ့ ဒီလိုနိဳင္ငံ မ်ိဳးမွာဒီစာေလးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို သိတဲ့သူ အလြန္ ရွားလိမ့္မယ္ ဆိုတာေသခ်ာပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ Anicca ရဲ႕အဓိပၸယ္က ပါ႒ိလို "အနိစၥ" ကေန အဂၤလိပ္လိုကို တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္ ထားတာမို႔ပါ။ (အနိခ် လို႔အသံထြက္ပါတယ္)" အနိစၥ ေဂဟာ " လို႔၊ ဘာသာျပန္ရမွာပါ။ ဂ်ာမန္လည္းမဟုတ္ အဂၤလိပ္လဲမက်တဲ့ နာမည္မို႔ ေတာ္ရံုလူသိဖို႔မလြယ္ပါ။

 ေက်ာက္တန္း ေရလည္ဘုရားမွာ

 " အနိစၥ " လို႔ဆိုလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ေတြအဖို႔၊ အထူးေျပာစရာ လိုမယ္မထင္ပါ။ " မျမဲျခင္းတရား၊ ေသျခင္းတရား" ေပါ့။ ဒီအိမ္ေလးရဲ႕ ပိုင္ရွင္ကဒီနာမည္ေလး ကိုမွည့္ထားတာ ကလည္း မသိလို႔၊ တိုက္ဆိုင္မႈ သက္သက္မဟုတ္ပါ။ တမင္ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပါ။ သူ႔နာမည္က Ludo လို႕ေခၚတဲ့ Belgium နိဳင္ငံသား တစ္ေယာက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္မႀကာခဏ ေရးဘူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ မိတ္ေဆြပါ၊ ဒီနာမည္ ေပးထားတာက ကၽြန္ေတာ့ ပေယာဂနဲ႔ မကင္းဘူးလို႕ ဆိုနိဳင္ေပမဲ့၊ ကၽြန္ေတာ့ ေႀကာင့္ေတာ့မဟုတ္ပါ၊ သူကဒီနာမည္ ကိုေပးဖို႔ေရြးထားတယ္ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ့ဆီ ဖုန္းနဲ႔ လွမ္းဆက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပင္ လန္႔ျဖန္႔ သြားမိပါေသးတယ္။ သူကသိပ္ ကိုျမန္မာ ဆန္ခ်င္ လြန္းေနတာမို႔ " ကုိလူဒို၇ယ္ ႀကည့္လုပ္ပါအံုး၊ အနိစၥ ဆိုတာ ငါတို႔အဖို႔ သိပ္မဂၤလာရွိ တဲ့စကါးမဟုတ္ဘူးလို႔၊ ေတာ္ႀကာ မင္းအိမ္သစ္ေလးပါ အနိစၥသေဘာနဲ႕ ျမန္ျမန္ ကိစၥေခ်ာသြား ပါအံုးမယ္လို႕" ။ (ရန္ကုန္ မွာတုန္းကလဲ အသက္ ၈၀ ရြယ္ ကၽြန္ေတာ့ေယာကၡမ ႀကီးကို "ကိုေအးေမာင္၊ ေနေကာင္းလား" လို႕ျမန္မာလို သြားႏႈတ္ဆက္လို႔၊ အဖိုးႀကီး မ်က္လံုးျပဴးသြားရပါေသးတယ္)

သူက " ဗုဒၶရဲ႕ အေျခခံတရား ကိုက အနိစၥ ပဲဲမဟုတ္လား၊ သူကဒါကိုအႀကိဳက္ဆံုး ပါတဲ့ " လူေတြက ဒီတရားသေဘာ ကိုေမ့ပစ္ထားျပီး ရလာတဲ့ အာဏာေလးေတြ၊ စည္းစိမ္ေလးေတြ ကိုျမဲတယ္လို႔ထင္ျပီး ယစ္မူးေနတာကမွ ေႀကာက္စရာ သိပ္ေကါင္းေနတာမို႔၊ လူေတြကိုသတိေပးခ်င္ လို႔သူဒီနာမည္ကို တမင္ေရြး ထားတာပါတဲ့၊ ကၽြန္ေတာ့မွာသူ႔ကိုျပန္ေခ်ပစရာ စကားမရွိေတာ့ျပီ။ လူေတြက Anicca ကိုဘာအဓိပၸါယ္လဲဲ လို႔ေမးလာရင္ သူရွင္းျပပါလိမ့္မယ္။

လူဒို ရဲ႕ ပရီတိုးရီးယား ေနအိမ္ အည္႔ခန္းမွာ

Ludo ဆိုတာက သူတို႔ Belgium အစိုးရမွေန နမီးဘီးယား ဆီ Volunteer အေနနဲ႔ပို႔ထားတဲ့ ေဆးဘက္ပညာရွင္တစ္ေယာက္ပါ။ သူ႔အလုပ္က Rehabilitation Unit ေခၚဦးေႏွာက္ အသိပညာ မျဖြံ႕ျဖိဳးတဲ့ ကေလးေတြကိုျပဳစုျပိဳး ေထာင္ေပးတဲ့ ဘာသာရပ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့အရင္ တစ္နွစ္ေစာျပီး၁၉၉၃ ခုႏွစ္ကတဲက ဒီကိုေရာက္ေနတာပါ။ သူက ျမိဳ႕ေတာ္မွာ၊ ကၽြန္ေတာ္ကေျမာက္ပိုင္း အိုရွာခါတီ မွာဆိုေတာ့ မိုင္ ၅၀၀ ေလာက္ကြာေ၀းတာမို႕ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ဆံုစရာ အေႀကာင္းသိပ္မရွိပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အလုပ္ သေဘာအရ နိဳင္ငံအႏွံ႕ခရီးထြက္ရတာမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီ ၂လ တစ္ႀကိမ္၊ ၃လ တစ္ႀကိမ္၊ ဆိုသလိုသူေရာက္ လာတတ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဆးရံုမွာပဲတည္းခိုတတ္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ရဲ႕တစ္ေန႔ ေဆးရံုထမင္းစားခန္းမွာ ကၽြန္ေတာ တစ္ေယာက္ထဲ နံနက္စာ စားေနစဥ္ ကၽြန္ေတာ့စားပြဲကို သူကူးလာျပီး ၀င္ထိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၂ေယာက္ ယခင္က တစ္ခါမွ သိဘူးႀကတာေတြမဟုတ္ သမို႔ သူ႔ကိုယ္သူ ပထမ မိတ္ဆက္ျပီး ကၽြန္ေတာ့ကို ဘာလူမ်ိဳးလည္း၊ ျမန္မာဆိုေတာ့ ဘာကိုးကြယ္သလဲ၊ ဗုဒၶဘာသာ ပါဆိုေတာ့၊ ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေမးခြန္းတစ္ခုထပ္ေမးျပန္ပါတယ္။ ဒါဆို ဗုဒၵရဲ႕ အေျခခံ ၀ါဒ (Basic of Buddhism)က ဘာပါလည္း တဲ့။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီနိုင္ငံကို စေရာက္ ကတည္းက ဗုဒၶ နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ အေမးခံရဘူးေပါင္းမ်ားျပီ မို႔၊ သူ႔အေမးကို မဆိုင္းမတြပဲ ေျဖနိဳင္လိုက္ပါတယ္။ ဗုဒၶမွာအေျခခံ ၀ါဒ ၃ခုရွိတယ္လို႔။  (၁) See for yourself -တရားစစ္တရားမွန္ေတြကို ကိုယ္ေတြ႕ျမင္ေအာင္ရွာဖို႔  (၂)  Check again and again yourself - မိမိကိုယ္ ကို အျပန္ျပန္စစ္ေဆးဖို႔၊ နဲ႔႔ (၃) Do it yourself  -  ဒါေတြအားလံုးကို ကိုယ္တိုင္ က်င့္ႀကံ အားထုတ္ဖို႕ ( ဒါေတြ ကသဲကုန္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ အေျခခံဗုဒၶ ဘာသာ စာအုပ္ ထဲက ကၽြန္ေတာ္ ေလ့ လာထားဘူးတာပါ၊ ကံေကာင္းလို႔ အရွက္မကြဲတာေပါ့ )

ဟိုတုန္းက လူဒို ဘန္ေကာက္ ျမဘု၇ားေရာက္ခဲ့စဥ္က

ကၽြန္ေတာ့ ေျဖကိုႀကားရေတာ့ သူက " ဒါဆို ဗုဒၶ ရဲ႔၀ါဒက အားလံုးကိုယ္တိုင္လုပ္ယူရဒါ ခ်ည္းပါလား၊ အျပင္က တန္ခိုးရွင္ တစ္ေယာက္ေယာက္္၊ ဖန္ဆင္းရွင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ ကလုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ ဆုေတာင္းလို႔ မရဘူးလား" လို႔ေမးျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ကၽြန္ေတာ္က ဗုဒၶ၀ါဒမွာ ထာ၀ရဘုရားတို႔၊ ကယ္တင္ရွင္၊ တို႔ကိုလက္မခံေႀကာင္း၊ မိမိကိုယ္သာကိုးကြယ္ရာ ျဖစ္ေႀကာင္း၊ ကိုယ္ျပဳတာ ကိုယ္ခံပဲလို႔၊ ျပန္ရွင္းျပလိုက္ေတာ့၊ သူက၀မ္းသာအားရပဲ၊ သူကခုလို က်ိဳးေႀကာင္း ဆီေလ်ာ္တဲ့တရားမ်ိဳး ကို ရွာေနတာႀကာျပီ ခုမွပဲ ကၽြန္ေတာ့ဆီကႀကားရဘူးလို႔ ၀မ္းသာတဲ့ အေႀကာင္းေျပာျပီး သူ႔ဘ၀ ဇာတ္ေႀကာင္းကို ေျပာျပပါတယ္။

သူကဘာသာတရားအလြန္ကိုင္းရွိဳင္းတဲ့ ခရစ္ယန္မိသားစု ကေနဆင္းသက္လာတာပါ။ ဒါေပမဲ့အမ်ားနဲ႕မတူ အလြန္စူးစမ္း တတ္သူမို႔၊ သူ႔ဘာသာကို အလိုမက်နိဳင္လို႔ဘာသာတရားမ်ိဳးစံုွ ကိုေလ့လာေနသူ ျဖစ္ပါတယ္၊ သူ႔ဘုရားေက်ာင္းကိုပင္ ပံုမွန္သြားမတက္တာပင္ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္သြားျပီ လို႔ဆိုပါတယ္။ သူေလ့လာ ေနတဲ့ဘာသာေတြထဲမွာ အိႏၵိယကဘာသာ အယူအမ်ိဳးမ်ိဳး အျပင္ အေတြးေခၚပညာရွင္ႀကီး ေတြျဖစ္တဲ့ ခရစၥနာမူတီးတို႕၊ အိုးရွိဳး စသည္တို႔ လည္း မလြတ္ပါ။ အခ်ိဳ႕လည္း ဗုဒၶ၀ါဒနဲ႔ နီးစပ္ေပမဲ့ဗုဒၶကို မေလ့လာဘူးပါ။ တစ္ခါက ထိုင္းနိဳင္ငံ ကိုဇင္းမယ္ျမိဳ႕အထိသူေရာက္ခဲ့ ဘူးေပမဲ့ ဗုဒၶအေႀကာင္း သူ႔ကိုရွင္းျပေပးမည္႔သူမရွိလို႔ ဘာမွမသိခဲ့ပါ။ ဒါေႀကာင့္ ကၽြန္ေတာ့ကိုဒီမွာေတြ႔ေတာ့ ဗုဒၶအေႀကာင္း သိလိုသိျငား လာေမးတာပါ။ ဒီမွာတင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိတ္ေဆြ ေတြျဖစ္သြားႀကျပီး ကၽြန္ေတာ့မွာရွိတဲ့ဲ အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ ဗုဒၶစာအုပ္ေတြနဲ႔ သူ႔ရွိတဲ့ အေတြးေခၚစာအုပ္ ေတြအလဲအလွယ္ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ႀကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ သူ အိုရွာခါတီ ကိုေရာက္လာတိုင္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဗုဒၶ အေႀကာင္း၊ ဓမၼအေႀကာင္း၊ ေတြေဆြးေႏြး ေနက်ပါ။ သူကအေနာက္တိုင္းသားပီပီ မသိတာ မရွင္းတာေတြကို အားမနာတမ္း နွိဳက္နွိဳက္ခ်ြတ္ခ်ြတ္ ေမးတတ္ပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြ နဲ႔ ၀ိပႆနာ စသျဖင့္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဒီအာဖရိကေရာက္လာမွပဲလူေမးသူေမး မ်ားလြန္းလို႔ ကိုယ့္ရဲ႕ဘာသာေရးကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေလ့လာေနရသူပါ၊ ရိပ္သာကိုပင္ တစ္ခါမွ၀င္ဘူးသူမဟုတ္လို႔ သူ႔အေမးအားလံုးကိုေျဖဖို႔ မလြယ္ပါ။
ဒါေႀကာင့္မို႔ သူ႔ကိုျပန္ေျပာရပါတယ္၊ ဗုဒၶရဲ႕တရားေတြက လက္ေတြ႔က် တရားေတြမို႔ စာေတြ႔ထက္ လက္ေတြ႔ က်က် ကိုယ္တိုင္ ျမန္မာနိဳင္ငံ ကိုသြားျပီး ရိပ္သာတစ္ခုခု မွာတရား၀င္နိဳင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပါလို႕။ သူကလည္း လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာလည္းတာ၀န္က တစ္ဖက္နဲ႔မို႔ ခ်က္ခ်င္း မျဖစ္လာနိဳင္ခဲ့ပါ။

၁၉၉၆ ဂ်ဴလိုင္လမွာေတာ့ လူဒိုတစ္ေယာက္ နမီးဘီယားမွာ တာ၀န္ေတြ ျပီးဆံုးသြားလို႔ သူ႔နိဳင္ငံ ကိုျပန္ သြားပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ ဒီနိဳင္ငံမွာ ပညာရွင္ အမ်ားစုဟာ အည္႔သည္ေတြခ်ည္းမို႔ မိမိတာ၀န္ေတြျပီးစီးလို႔ ျပန္သြားျပီ ဆိုလွ်င္ ဒီတစ္သက္ ေနာင္ျပန္ဆံုစရာလမ္းမရွိေတာ့ပါ၊ ဆန္ဆံုရင္စား ကံကုန္ရင္သြားႀကစျမဲပါ၊ ဒီေနရာမွာ လူဒို ကခ်ြင္းခ်က္ပါ၊ သူကၽြန္ေတာ့ဆီ မျပတ္စာေတြေရးရင္း ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူျမန္မာနိဳင္ငံ ကိုသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ အေႀကာင္းေျပာပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔
ခရီးစဥ္အတြက္ အဆင္ေျပေအာင္ ကၽြန္ေတာ့ ဇနီးနဲ႔ ဘယ္လို ဘယ္ပံု ဆက္သြယ္ဖို႔ ျပန္ေရးလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ၁၉၉၇ ေဖဖ၀ါရီလမွာသူ ရန္ကုန္ကို ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရာက္သြားပါတယ္။ ၂ပတ္ ဗီဇာနဲ႔ပါ။ (ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခြင့္အခ်ိန္မတန္ေသးလို႔ မလိုက္နိဳင္ပါ)

ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ဇနီး နဲ႔ေယာကၡမႀကီးရဲ႕ေက်းဇူးနဲ႔မို႔ အစစအဆင္ေျပပါတယ္၊ သူကဒီနိဳင္ငံကို တစ္ခါမွေရာက္ဘူး တာမဟုတ္လို႔ အျခားတိုးရစ္ ေတြလို ေလွ်ာက္လည္မယ္ဆိုရင္ လည္စရာေတြ တစ္ပံုႀကီးပါ၊ ဒါေပမဲ့ သူ႔အာသီသကိုက တရားစခန္းမို႔ ေရာက္ မဆိုက္မွာပဲ ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္က ေရႊေတာင္ကုန္း ဓမၼရိပ္သာကို ပို႔ေပးလိုက္ရပါတယ္။ ၁၀ရက္တရားစခန္း၀င္ဖို႔ပါ။ သူ႔လိုနိဳင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္အဖို႔ ခုလိုရိပ္သာ၀င္ရတာ လြယ္တဲ့ အလုပ္ေတာ့မဟုတ္ပါ။ အခက္ခဲေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ပါ။ ဦးဆံုး
ျပႆနာက သူကတရား၀င္ဖို႔ႀကိဳတင္ခြင့္ တင္ထားတာမဟုတ္လို႔ ဆရာေတာ္က သူ႔ကိုညအိပ္ေယာဂီ အေနနဲ႔ လက္မခံနိဳင္တာပါ။ ရိပ္သာရဲ႕စည္းမ်ဥ္းပါ၊ (ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတိလြတ္သြားမိတာပါ)ဒါေပမဲ့ေန႔ေယာဂီ အေနနဲ႔ နံနက္သြား ညေနျပန္၀င္နိဳင္တာမို႔ သူ႔ကိုႀကိဳပို႔ လုပ္ေပးဖို႔  သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ကားပါစီစဥ္ေပးရပါတယ္။ သူ ဟိုမွာ အဆင္ မေျပ ျဖစ္မွာကို ကၽြန္ေတာ္ဒီကေနအရမ္း  စိုးရိမ္ေနမိပါတယ္၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူျမန္မာနိဳင္ငံ သြားမယ္ ဆိုကတည္းက သူ႔အသိုင္း၀ိုင္းကေကာ၊ အဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕ကပါ၊ မသြားဖို႔ ၀ိုင္းဖ်က္ လိုက္ႀကတာ၊ စာတစ္တန္ ဖုန္းတစ္တန္နဲ႔ မနည္းပါ။ ဒီႀကားထဲကေန သူသြားရတာပါ။

သူတည္းေတာ့ ခရစ္ယန္အသင္းတိုက္ YMCA မွာ၊ သြားသြားအားထုတ္တာက ဗုဒၶ၀ိပႆနာ ဆိုေတာ့ ေဘးလူေတြမ်က္စိ ေနာက္စရာပင္၊ သူကေတာ့ သူ႔ယံုႀကည္ခ်က္နဲ႔သူမို႔မမႈပါ။ အျခားအခက္အခဲ ေတြကေတာ့ အစားေသာက္နဲ႔ အေနအထိုင္ပါ၊ အစားေသာက္က မဆင္းရဲေပမဲ့ သူစားဖူးေနႀကမဟုတ္ေတာ့၊ ၀မ္းက မႀကာမႀကာ ဒုကၡ ေပးပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကုလားထိုင္ေပၚထိုင္ေနက် လူက ႀကမ္းျပင္ေပၚ အခ်ိန္ႀကာႀကာ ထိုင္နိဳင္ဖို႔ မလြယ္ပါ။ ဒါကအဆိုးဆံုးထင္ပါတယ္။ သူကဒါေတြကုိ ေက်ာ္လႊားျပီး ၁၀ရက္စခန္း ျပီးေအာင္ေနသြား နိဳင္တာ ေတာ္ရံုဇြဲ နဲ႕ေတာ့မျဖစ္နိုင္ပါ။ ဒါနဲ႔တင္မကပါ၊ ေရႊေတာင္ကုန္း ျပီးေတာ့ ရသမွ်ရက္ေလးမွာ ဦးဘခင္  ရိပ္သာဆက္၀င္ပါေသးတယ္၊ ဦးဘခင္ဆီမွာေတာ့ အေနာက္တိုင္းဆန္တာမို႔ သူ႔တြက္ပိုအဆင္ေျပတယ္ ဆိုနိဳင္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၂ပတ္ျပည္႔ ေတာ့ ျပန္ထြက္ခြါသြားပါတယ္၊ ဒါေတြနဲ႔မေက်နပ္ေသး။အျပန္ခရီးမွာလည္း အိႏၵိယ ကို၀င္ျပီး ပူးနားျမိဳ႕က ဆရာဦးဂိုအင္ဂါ ရဲ႕တရားစခန္းမွာ ၂ပတ္တရား၀င္ပါသြားေသးတယ္။ အာဂ လူဒိုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့သူ႔ႀကည္႔ျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ လို႔ဆိုရမွာပင္ ရွက္မိပါတယ္။ ဒီတုန္းကသူ႕အသက္က ၄၀ျပည္႔လုလု ပဲရွိပါေသးတယ္။ သူ႔ထက္ ၁၀နွစ္ႀကီးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ က တရားစခန္းပင္ မ၀င္ဘူးေသး။

မႏွစ္က လူဒိုနဲ႔အတူ သူ႔အိမ္ထမင္းစားခန္းမွာ

သူ႔ေနာက္ပိုင္းဇာတ္လမ္း ကိုဆက္ရရင္ေတာ့ ၁၉၉၈ ႏွစ္ကုန္ေလာက္မွာ သူနမီးဘီးယား ကိုအျပီးျပန္ေရာက္ လာပါတယ္။ ခုတစ္ေခါက္က အရင္လို အစိုးရအလုပ္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ကိုယ္ပိုင္ (အေႀကာျပင္ အေႀကာေလွ်ာ့) စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းတစ္ခု  ေဇာက္ခ်လုပ္ဖို႔ ပါ။ ဒိအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အထက္မွာေျပာခဲ့တဲ့ ၂ထပ္တိုက္သစ္ ေလးကို၀ယ္ျဖစ္ သြားတာပါ။ ျပီး Anicca Avenue လို႔ အမည္ေပးလိုက္တာပါ။

သူ႔အိမ္ရဲ႕ အည္႔ခန္းနဖူးစီးမွာ သူထိုင္းနိုင္ငံက ၀ယ္လာတဲ့ တစ္ေပေလာက္ ရွည္တဲ့ဗုဒၶရဲ႕ မ်က္နွာေတာ္ပံု ရုပ္ထုေလးကပ္ထားတာ အေတာ္ေလးကို ႀကက္သေရ ရွိလွပါတယ္။ အည့္ခန္းအႏွံ႔ မွာလည္း ဗုဒၶရဲ႕ ပံုေတာ္ေတြ၊ ရုပ္ထုေတြနဲ႔ပါ။ သူ႔အည့္ခန္းမွာ ထိုင္စရာ ဆိုလို႔ ဆိုဖာေတြ ကုလားထိုင္ေတြ ပင္မထားပါ။ ႀကမ္းျပင္ေပၚမွာပဲ ေကၚေဇာခင္း စားပြဲ အနိမ့္ေလးေတြနဲ႔ တင္ပလင္ေခြ ထိုင္ရတာပါ။ သူ႔စိတ္ကဒီ ေလာက္ထိ အေရွ႕တိုင္းဆန္ေနတာပါ။ သူပိုယ္တိုင္ကလည္းပဲ ေနာက္ပိုင္းမွာလံုး၀ကို အေန
အထိုင္ ေျပာင္းသြားပါတယ္။ ေသခ်ာတာက အရင္လို အေပ်ာ္အပါး မမ်ားေတာ့ ဟိုတုန္းကဆို ကၽြန္ေတာ့ဆီေရာက္လာတိုင္း ဂ်ာမန္ေဆးေက်ာင္းသူ၊ ေဆးေက်ာင္းသားေလးေတြေခၚ ညကလပ္ေတြ သြားညလံုးေပါက္ က၊ႀက ဘိလိယက္ ထိုးၾက၊ ဘီယာေတြေသာက္ႀကနဲ႔ပါ (ေရာမိေရာရာ ကၽြန္ေတာ္လည္းပါပါတယ္) အစားအေသာက္ မွာလည္း အရင္လို မေသာင္းက်န္းေတာ့၊ အရင္က ကၽြန္ေတာ့ဆီလာလွ်င္ စားစရာေသာက္စရာ ကားေပၚမွာ အျပည္႔ အျပင္ ေက်ာ္စရာ ေလွာ္စရာခ်က္စရာ အိုးခြက္ေတြ နဲ႔လာတတ္သူဟာ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ တစ္မယ္ႏွစ္မယ္ထက္မပိုေတာ့။ စကားအေျပာ အဆိုမွာလည္း တရားသေဘာေတြ အျပည္႔နဲ႔ပါ။

ခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔အိမ္မွာ စေန၊ တနဂၤေတြေန႔ေတြမွာ နီးစပ္ရာ လူျဖဴ(အမ်းစု) လူမည္း ေတြ ေခၚေခၚျပီး ဗုဒၶရဲ႕ အေတြးေခၚေတြ သူကဦး ကပဲ ဦးေဆာင္ျပီး ေဆြးေနြးပြဲေလးေတြ workshop ေလးေတြလုပ္ေနပါတယ္။ လူေတာ့မမ်ားေသးေပမဲ့ ေနာင္တစ္ေန႔မွာသူ႔အိမ္ကို ၀ိပႆနာ စခန္းတစ္ခု ျဖစ္လာေအာင္ သူရည္မွန္း ထားပါတယ္တဲ့။ သူ႔ေဂဟာနဲ႔မ်က္ေစာင္းထိုး ေနရာမွာေတာ့ ဧရာမ ခရစ္ယန္ဘုရား ေက်ာင္းႀကီးနဲ႔ စေန၊ တနဂၤေႏြ ေန႔ေတြမွာ ဆိုလူေတြစည္ကားလွပါတယ္။ သူမမႈပါ သူ႔လမ္းစဥ္နဲ႕ သူခ်ီတက္ေနပါတယ္။

လူဒိုတစ္ေယာက္ ခုေလာက္ ဗုဒၶအေပၚ ယံုႀကည္ခ်က္ျပင္းထန္ေနေလေတာ့ အကယ္လို႕ တစ္စံု တစ္ေယာက္ကမ်ား သူ႔ကို မင္းဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္သြာျပီလားလို႔ ေမးျငားအံ့ သူဘယ္လိုေျဖမယ္ ထင္ပါသလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ေမးႀကည္႕ေတာ့သူကမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ စာရႈသူမ်ားမ်က္စိလည္သြားမလားပဲ၊ ဗုဒၶရဲ႕လမ္းစဥ္ကိုလိုက္သူဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ပဲျဖစ္ရမွာေပါ့။ ရွင္းေနတဲ့ ကိစၥပါ။ သူကသူ႔ကိုယ္သူ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လို႔မခံယူတာအေႀကာင္းရွိပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ ဗုဒၶရဲ႕တရားေတြက Universal truth တစ္ေလာကလံုး စႀက၀႒ာတစ္ခုလံုး နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ အမွန္တရား ေတြပါ။ ဒီတရားေတြကို ဗုဒၶရဲ႕ ေရႊဥာဏ္ေတာ္နဲ႔ ထိုးထြင္းသိခဲ့တာပါ၊ ဗုဒၶကတီထြင္ျပီး ဥပေဒေတြ ခ်မွတ္ေရးခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါေႀကာင့္မို႔ ဒီတရားေတြဟာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး၊ ဘာသာ တစ္ခုတည္းနဲ႔သာဆိုင္တယ္၊ က်န္လူေတြနဲ႔မဆိုင္ဘူး ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ၀ိပႆနာအလုပ္ဆိုတာ ဘယ္လူမ်ိဳးမဆို က်င့္နိဳင္ရင္ အက်ိဳးရွိမည္႔တရားေတြပါ၊ ဒီလိုက်င့္ဖို႔ရာ ဗုဒၶဘာသာထဲလည္း၀င္စရာမလိုပါ။

ဒါေႀကာင့္ ၀ိပႆနာအလုပ္ မွာသမာဓိရေအာင္ (အသက္)ရွဴသြင္း ရွဴထုတ္တာ သို႔မဟုတ္ (၀မ္းပိုက္) ပိန္တာေဖါင္းတာ တစ္ခုခု မွာအာရံုစူးစိုက္ မွတ္ဖို႔ ဗုဒၶကမွာခဲ့တာပါဗုဒၶ၊ ဗုဒၶ လို႔  ငါ့နာမည္ ကိုတစ္ခ်ိန္လံုး ရြတ္ဆိုေနရမယ္၊ ဒါမွသာငါဘုရား ကယ္တင္လိမ့္မယ္ မမွာခဲ့ပါဘူး၊ ဒီေနရာမွာ ဗုဒၶက အျခားဘာသာ ေတြနဲ႔စာလွ်င္ အေတာ့္ကို ကြာသြားပါျပီ၊ တစ္နည္းေျပာရရင္ ဗုဒၶက အင္မတန္ သေဘာထားႀကီးတယ္ ဆိုရပါမယ္။

ယခုႏွစ္ ေမလက ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစုနဲ႔အတူ လူဒိုရဲ႕ေနအိမ္ ညစာစားပြဲမွာ
( ကၽြန္ေတာ့ ္ family အေနနဲ႔ ၁၆ ႏွစ္ႀကာမွ သူနဲ႔ျပန္ဆံုမိႀကတာပါ )

ကိုလူဒိုရဲ႕ဆိုလိုရင္းကလည္း ဒါပါပဲ။ ခုလိုလူသားအားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ဘာသာႀကီးကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေတြကသာ ပိုင္တယ္၊ ဆိုတဲ့က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ၀ါဒကို သူလက္မခံနိဳင္တာပါ။ သူ႔သေဘာက ဗုဒၶ ရဲ႕၀ါဒကို ကမၻာအႏွံ႔ ပ်ံ႕ေစခ်င္တာပါ။ ဒါေႀကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ့  ဗုဒၶဘာသာ၀င္ လို႔မသတ္မွတ္ လိုတာပါ။


စိုးျမင့္-ေမ့ေဆး
ေခတၱ အိုရွာခါတီ၊ နမီးဘီးယား။
၂၀၀၀ ခုႏွစ္၊ (မတ္လ) မေဟသီ မဂၢဇင္း။