" ေနာက္ဆံုးေပၚ ေလယာဥ္ခရီးအေတြ႕အႀကံဳေလးတစ္ခု "

                                      " ေနာက္ဆံုးေပၚ ေလယာဥ္ခရီးအေတြ႕အႀကံဳေလးတစ္ခု "
Jan လတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္သံုးလနဲ႔ ရန္ကုန္ျပန္သြားတာ ဘာမွႀကာလိုက္တယ္ မထင္မိပါဘူး အာဖရိက ကိုျပန္ေရာက္လာရျပန္ပါျပီ။ ကိုယ့္မိသားစု နဲ႔ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရလို႔ေပ်ာ္ခဲ့ရတာ ေတြ၊ တတ္နိဳင္ သေလာက္ဘာသာေရး အလုပ္အခ်ိဳ႕လုပ္နိဳင္ခဲ႔တာေတြအျပင္ အမိနိဳင္ငံမွာ ကိုယ္တတ္နိဳင္တဲ့၊ ကူညီနိဳင္တဲ့ကိစၥေတြ၊ ဥပမာ စစ္ကိုင္းက ၀ါးခ်က္ေဆးရံု မွာအထူးကု ဆရာ၀န္ေတြ အဖဲြ႕နဲ႔ အတူ သြားေရာက္ ကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆး၀ါးကုသေပးတာေတြ၊ စတာေတြနဲ႔ ေရးစရာ ႀကည္နဴးစရာ ကုန္ႀကမ္းေတြအေတာ္ ေလးရ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လံုး၀ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလြန္း တဲ့ ကုန္ႀကမ္းတစ္ခုကိုေတာ့ ရန္ကုန္ကအျပန္ မဂၤလာဒံု ေလဆိပ္မွာ ရခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားသူငါ သိထားထိုက္တယ္ ေက်းဇူးရွိမယ္ထင္လို႔ ဒီစာေလးနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ့စာစုေလး ကိုျပန္စလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

Maseru ေလဆိပ္ေလးပါ

ဇာတ္လမ္းက ကၽြန္ေတာ္ယခင္က မေဟသီမဂၢဇင္းမွာတုန္းကေရးခဲ့ဘူးတဲ့ ေလယဥ္လက္မွတ္ဇာတ္လမ္း မ်ိဳးပါပဲ၊ ဒါေပမဲ့ခုပံုစံက တစ္မ်ိဳးပါ၊ ျပည္ပ ေလယာဥ္ခရီး သြားဘူးသူေတြအဖို႔ေတာ့ အထူးေျပာျပစရာမလို တဲ့ကိစၥပါ။ ခရီးသည္တစ္ေယာက္အဖို႔ မိမိနဲ႔အတူ Cabin bag လို႔ေခၚတဲ့ ၇ ကီလိုထက္မပိုတဲ့  ေသတၱာ သို႔မဟုတ္ အိပ္ငယ္တစ္လံုး သာကိုယ္နဲ႔ ယူေဆာင္နိဳင္ျပီး က်န္တဲ့ ကီလို ၂၀ (အခ်ိဳ႕ ၃၀)  ေသတၱာတစ္လံုး ကိုေတာ့ ေလယာဥ္ကုန္ခန္းမွာ တံဆာလုပ္ အပ္ရပါတယ္။ ခရီးဆံုးေလဆိပ္ ေရာက္ေတာ့မွ မိမိပစၥည္း ကိုျပန္ေရြးယူရတာ ထံုးစံပါ၊ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ခရီးရွည္နိဳင္ငံ ၃-၄ ခုျဖတ္သြားရ လည္းျပႆနာ မရွိပါ။ ကိုယ္ကသာ ေလဆိပ္ေတြမွာ ေလယဥ္ေျပာင္း ေျပာင္းတက္ရေပမဲ့ ကိုယ့္ပစၥည္း ေတြကေတာ့ ေလဆိပ္၀န္ ထမ္းေတြက မိမိပစၥည္းမွာ ကပ္ထားတဲ့(ေလဘယ္) ကဒ္ျပားေလးအရ ေနာက္ေလယာဥ္ေတြေပၚ ေျပာင္းေျပာင္းတင္ေပးရတာ သူတို႔အလုပ္ပါ။ Check through လို႔ေခၚပါတယ္။ ခုလိုမွမိမိပစၥည္းကို ႀကားေလ ဆိပ္မွာ အမွားအယြင္းတစ္ခုခုေႀကာင့္ အခ်ိန္မီေျပာင္းတင္ မေပးနိဳင္ရင္ေတာ့၊ က်န္ရစ္ျပီး ေနာက္ေလယာဥ္ နဲ႔မွပါလာ ေတာ့မွာေသခ်ာပါတယ္။ အကယ္လို႔သာ (ေလဘယ္) ကလမ္းဆံုး နိဳင္ငံကို မွားေရးလိုက္ လု႔ိက ေတာ့ ဆံုးျပီေပ့ါ ကံႀကီး လြန္းလို႔ ကူညီတတ္သူ နဲ႔ ေတြ႔ရင္ေတာ့ခံ သာမွာပါ၊ (ဒါကလည္း အေတြ႔အႀကံဳရွိဦးမွကိုး)

မွတ္မိပါေသးတယ္၊ ၂၀၀၁  ခုႏွစ္ ဧျပီလက ကၽြန္ေတာ္ Namibia ကေန ခြင့္နဲ႔အိမ္ျပန္ေတာ့၊ UK နိဳင္ငံ ကို၀င္လည္ ခဲ့ပါတယ္။ ပထမ ခရီးစဥ္က Namibia - Johannesburg Jhb - UK ပါ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ (ကၽြန္ေတာ္ ခရီးထြက္တဲ့ေန႔က ေဆာင္းရာသီစံခ်ိန္ စေျပာင္းတဲ့ေန႔ ျဖစ္ေနတာသတိမထားမိလိုက္လို႔)  ေလဆိပ္ကို တစ္နာရီတိတိ ေနာက္က်မွေရာက္သြားလို႔ ကိုယ္စီးရမဲ့ေလယ်ာဥ္လြတ္သြားပါတယ္၊ လူလဲအေတာ္  'ျပာ'သြားတာေပါ့၊ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ Jhb ကိုထြက္မဲ့ ျဗိတိသွ် British Airway ေလယာဥ္ တစ္စီးကမႀကာမီပဲ ထြက္ေတာ့မွာမို႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ လက္မွတ္၀ယ္ျပီး Jhb ေလဆိပ္ကို အမွီလိုက္ ခဲ့ပါတယ္။ ( Uk ထိကိုယ္စီးရမဲ့ ေလယာဥ္က ေတာင္အာဖရိကေလေႀကာင္း South African Airway ပါ )၊ ေလယာဥ္ေပၚ ေရာက္တဲ့ထိ အားလံုးက အိုေက ပါပဲ။ (ေပ်ာ္သြားျပီေပါ့) ဒါေပမဲ့ သိပ္မႀကာပါဘူး အေတြးတစ္ခု ေခါင္းထဲ၀င္လာလို႔ 'ဖ်ား' သြားမိရေတာ့တယ္။ ေလေႀကာင္းခ်င္းမွမတူတာ ကၽြန္ေတာ့ luggage ေသတၱာႀကီးကို ဘယ္လိုလုပ္ ေနာက္ေလယာဥ္ေပၚ ေျပာင္းတင္မလဲေပါ့၊ ကၽြန္ေတာ္လံုး၀ မေပ်ာ္နိဳင္ေတာ့ပါ၊ ဒါနဲ႔ ေလယ်ာဥ္မယ္ေလး ေတြအကူညီ ေတာင္းႀကည္႔ေတာ့ သူတို႔က ဟိုက် Jhb က SA Airline ကိုရွင္းျပပါ၊ အဆင္ေျပသြားမွာပါတဲ့၊ (လြယ္လိုက္တာ) ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒါမ်ိဳး မႀကံဳဘူးတာမို႔ တထိပ္ထိပ္ နဲ႔သာတစ္လမ္းလံုး ဘုရားတ ေနခဲ့ရပါတယ္။

ေတာင္ေတြပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့ Maseru ေလဆိပ္ေလး

Jhb ေရာက္လို႔ SA Air Line ေကာင္တာ သြားေတာ့ ကိုယ္စီးလာတာက British Airway မို႔သူ႔ဆိုင္ရာ ေကာင္ တာကိုသြားပါတဲ့။ British Airway ရံုးေရာက္ေတာ့ ေစာေသးလို႔မဖြင့္ေသး၊ ခုေလာက္ဆို ကိုယ့္ေသတၱာႀကီး က (သူ႔ေလဘယ္အရ) Jhb ေလဆိပ္ထဲေရာက္ေနေလာက္ျပီ၊ တစ္ခုတည္းေသာလုပ္နိဳင္က ကိုယ္တိုင္ေလဆိပ္ အျပင္ထြက္ luggage ကိုေရြး၊ ေရွ႕ဆက္ရမဲ့ေလယာဥ္ေပၚ တင္ေပးဖို႔ပါ။ အေျပာလြယ္သေလာက္ လက္ေတြ႕
မွာလံုး၀မျဖစ္နိဳင္ပါ။ ပစၥည္းသြားေရြး ဖို႔ဆိုတာက သူမ်ားနိဳင္ငံထဲမွာပါ၊ သူမ်ားအခ်ဳပ္အခ်ာနိဳင္ငံထဲ ခဏ ၀င္ပရေစ ဆိုလို႔  ဗီဇာမပါပဲနဲ႔ ဘယ္သူက ခြင့္ျပဳမွာလဲ? ဗီဇာရွိအံုးေတာ့ လူ၀င္မႈ၊ Immigration, အေကာက္ခြန္ Customs တို႔၊ လံုျခံဳေရး Security တို႔၊ ကိုမလြဲမေသြ ျဖတ္ရဦးမွာ၊ ပစၥည္းေတြျပန္စစ္၊ ၀ိတ္လည္းျပန္ခ်ိန္ရဦးမွာ၊ လြယ္တာမဟုတ္ ေပအရွည္ႀကီး (လူတန္းကလည္းအရွည္ႀကီး) ပါ၊ ေနာက္ဆံုး ကိုယ္လဲဘာမွ တတ္နိဳင္တာ မဟုတ္ သမို႔ SA ေကာင္တာမွာပဲ မွာခ်င္တာေတြမွာခဲ့ ျပီးခံုတန္းတစ္ခုေပၚ စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ထိုင္ေနမိ ေတာ့တယ္။ ေနာက္ခရီးဆက္ရမဲ့ ေလယာဥ္က ည ၈နာရီမို႔   ၂နာရီေတာ့ အခ်ိန္ရေသးတာပဲလို႔ စိတ္မွာ ေျဖသိပ္ရပါေတာ့တယ္။ (အဲဒီ ၂နာရီဆိုတာကလည္း ၂ကမၻာေလာက္ ႀကာမယ္ထင္ပါတယ္) ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈမို႔၊ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ ကိုယ္မို႔ ခံေပါ့။

ဘယ္ေလာက္ႀကာသြားတယ္မသိ၊ လူျဖဴေလယာဥ္ ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္က  ေဒါက္တာျမင့္လား? လို႔လာ ေမးေတာ့မွ ငိုက္ေနရာမွ လန္႔နိဳးသြားမိတယ္။ သူက လူႀကီးမင္းရဲ႕ ေသတၱာႀကီး ပစၥည္းေရြးတဲ့ conveyer belt (ပစၥညး္ေတြနဲ႕ လည္ေနတဲ့ခါးပတ္ႀကီး) ေပၚမွာေရြးမဲ့သူမရွိပဲ လည္ေနတာေတြ႕ လို႔လာ အေႀကာင္း ႀကားတာပါတဲ့။ ခုမွပဲကၽြန္ေတာ္လည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ျဖစ္ေႀကာင္းရယ္ကုန္စင္ ေျပာျပ အကူညီေတာင္းရ ေတာ့တာေပါ့၊ သူ႕ ေက်းေႀကာင့္ပါပဲ သူတို႔ေလေႀကာင္းလိုင္းခ်င္း အခ်ိပ္အဆက္နဲ႔ကၽြန္ေတာ့ UK ခရီးစဥ္ အဆင္ေခ်ာသြား ပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွ ထြက္လုပ္စရာမလိုပါ၊ေက်းဇူးကမၻာပါပဲ၊  ဒါနဲ႕-- ဒီလူဘယ္လိုလုပ္ျပီး ခရီးသည္ေတြ ရာေထာင္ရွိတဲ့ ေလဆိပ္ႀကီးမွာ ကၽြန္ေတာ့ကို မွဆိုက္ဆိုက္ ျမိဳက္ျမိဳက္ လာရွာနိဳင္တာလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခုထိ မစဥ္းစား တတ္ေသးပါ။ အံ့ဘြယ္ Miracle ပါပဲ။ ဒီလူေတြရဲ႕ စိတ္ေကာင္း ေစတနာ ေကာင္းေတြ သာမပါရင္မျဖစ္နိုင္တာေတာ့ေသခ်ာပါတယ္။

စင္ကာပူေလဆိပ္တြင္းတစ္ေနရာမွာပါ

ခုတစ္ေခါက္ ကၽြန္ေတာ္မဂၤလာဒံုမွာဆံုရတာကေတာ့ ကိုယ့္အျပစ္လံုး၀ မဟုတ္ပဲနဲ႔၊ ကိုယ့္နိဳင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ိဳးနဲ႔ က်မွ သိသိႀကီးနဲ႔ ခံခဲ့ရတာပါ။ ကၽြန္ေတာ့ ခရီးစဥ္က ရန္ကုန္ - စကၤာပူ - ( ေတာင္အာဖရိကနိဳင္ငံ)
ဂ်ိဳဟန္နက္စဘတ္ Johannesburg  - (လီဆိုသိုနိဳင္ငံ) မာစရူး Maseru ထိ ႀကားနိဳင္ငံနွစ္ခုမွာေလယဥ္ ၂ႀကိမ္ (Singapore Air line နဲ ႔  South African Airway ) ေျပာင္းစီးရမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့သလိုေပါ့ ဘာမွျပႆနာ မရွိပါ၊ ကိုယ့္ပစၥည္းက Check through နဲ႔သူ႔ဟာသူလိုက္လာမွာပါ။ လာတံုးကလည္းဒီလိုပဲလာခဲ့တာပဲဟာ။   ဒါေပမဲ့ ဧျပီလ ၉ရက္ေန႔ ေကာင္တာမွာ Check in (လက္မွတ္၀င္) လုပ္ေတာ့ " အန္ကယ္က လီဆိုသို ထိသြားမွာလား၊ ဒါေပမဲ့ အန္ကယ့္ luggage ကေတာင္အာဖရိက နိဳင္ငံ ထိပဲေရာက္မွာမို႔၊ အဲဒီက်ရင္ ေလဆိပ္ထဲ၀င္ ပစၥည္းေရြး  ေလယာဥ္ ေျပာင္း တင္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္" တဲ့။ ေျပာတာက ကိုယ့္သမီးရြယ္ ေလာက္ရွိတဲ့ ေကာင္မေလး ေတြပါ။ ေျပေျပ ျပစ္ျပစ္ပါပဲ၊ သူတို႔စကားက အေျပာခ်ိဳေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့အဖို႕မွာေတာ့ ငယ္ထိပ္မိုးႀကိဳး ပစ္ခ်ခံလိုက္ရသလိုပါပဲ၊ လံုး၀မသာယာပါ။ ( ဒီ Jhb ေလဆိပ္မွာပဲ ခဲမွန္ဘူးတဲ့စာသူငယ္မဟုတ္လား) ဒါေႀကာင့္ သူတို႔ မသိဘူးထင္လို႔ South Africa နဲ႔ Lesotho ဆိုတာကတစ္နိဳင္ငံစီ မို႔ မျဖစ္နိဳင္တဲ့ အေႀကာင္း ျပန္ေျပာရတာေပါ့။ ဒါကိုပဲ သူတို႔က Jhb ေလဆိပ္ကိုဆင္းတဲ့ လူတိုင္းကိုယ့္ပစၥည္း ကိုယ္ဆင္းေရြး ရပါတယ္တဲ့။ စိတ္ပ်က္စရာကေတာ့ ဂိတ္ဆံုးေနပါျပီ၊ ဒီေလာက္ေတာင္ မျဖစ္နိဳင္တဲ့ကိစၥႀကီးကို သူတို႔မို႔ လြယ္လြယ္ေလး ငွက္ေျပာသီးအခြံႏႊာ စားသလိုေျပာေန တာႀကားရတာကိုပဲ အသည္းယားစရာ ေကာင္းေနပါျပီ။ ဒါေႀကာင့္မို႔ မင္းတို႔ရဲ႕အထက္ လူႀကီးကို ေခၚေပးပါဆိုေတာ့ Silk Air ကတာ၀န္ရွိ လူလပ္ပိုင္းတစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္။ အားကိုးရမလား ေအာက္ေမ့မိပါတယ္၊ သူကလည္း ထူးမျခားနား ဒီစကားေတြပဲ ထပ္ေျပာေနျပန္ေတာ ့၊၊၊၊၊၊၊၊၊ သူကေတာင္ နဲနဲပိုတာက၊ Luggage ေတြကို Jhb ျဖတ္ေပးသယ္တာဘာမွ မခက္ပါဘူး၊ ခလုပ္တစ္ခ်က္ေလးကိစၥ ပါတဲ့၊ ဒါေပမဲ့ ခုေနာက္ဆံုးထုတ္ထား တဲ့အမိန္႔အရ သူတို႔ရံုးကို ဒဏ္ေငြ ေဒၚလာ (၅၀၀၀) ရိုက္မွာတဲ့၊ ေနာက္ဆံုး မွာေတာ့ မေခ်ာ ၄ေယာက္ ကိုယ္တစ္ေယာက္၊ က်ီးကန္းေတြလို ၀ိုင္းအအာ ခံလိုက္ရေတာ့ Custumer is always right ဆိုတာလဲ စဥ္းစားခ်ိန္ပင္မရလိုက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ေအာင္ျမင္စြာဆုတ္ခြါခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုေတာ့သူတို႔ကို ျပန္ေမးျဖစ္ေအာင္ေမး လိုက္မိပါတယ္၊ မီးမီးတို႔ ခုလို္ေလေႀကာင္း ခရီးရွည္မ်ိဳး သြားဘူးသလားလို႔? သူတို႔ခုမွပဲျငိမ္က်သြားႀကေတာ့တယ္။

၁၉၉၄ ကတဲကေန႔ုထိ ၁၇ႏွစ္တာ ကာလအတြင္းမွာ ႏွစ္စဥ္ အာဖရိကနဲ႔ ရန္ကုန္ သြားခ်ီျပန္ခ်ီလုပ္ေနတဲ့  ကၽြန္ေတာ္က ျပည္ပအေတြ႕ႀကံဳ ဆိုလို႔ ဘာမွ မရွိတဲ့ေကာင္မေလးေတြ ရဲ႕ပညာေပးခံရတာခံရခ်က္ ဆိုး၀ါးလွပါတယ္၊  ကၽြန္ေတာ္လည္းခရီးထြက္ရတာ မေပ်ာ္နိဳင္ေတာ့ပါ။ သူတို႔လုပ္မေပးေပမဲ့ ကိုယ္ဘာလုပ္ရ မယ္ဆိုတာ သိျပီးသားမို႔ စင္ကာပူ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူတို႔ ေလေႀကာင္းေကာင္တာမွာပဲ အကူညီ၀င္ ေတာင္းရပါတယ္၊ ဟိုကမမေလး ေတြက သူတို႔နဲ႕မဆိုင္ေပမဲ့ ေရွာေရွာရွဴရွဴပါပဲ၊ ကၽြန္ေတာ့ ေလဘယ္ကို ျပန္ ျပင္ေပးလိုက္ တာမို႔ (Retag လို႔ေခၚပါတယ္ ) ကၽြန္ေတာ္လည္းခုမွပဲ ရင္ထဲကအလံုးႀကီးက်သြားျပီး ေပ်ာ္နိုင္ပါေတာ့တယ္။

JHB ေလဆိပ္တြင္း ျမင္ကြင္း

' ဖြ ' လက္စနဲ႔ဆက္ျပီး ' ဖြ' ရရင္ေတာ့ ၂၀၀၉ ေအာက္တိုဘာလတုန္းကလည္း ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္ကေန Lesotho ျပန္သြားဘူးပါတယ္၊ အဲဒီတုန္းက ထိုင္းေလေႀကာင္း TG, ပင္လယ္ေကြ႕ေလေႀကာင္း
Gulf Air နဲ႔ ဘန္ေကာက္နဲ႕ဒူဘိုင္းကိုျဖတ္ပ်ံတာပါ။ အဲဒီ တုန္းကလည္း မဂၤလာဒံုမွာ ကၽြန္ေတာ့ luggage ကို၊  ဒူဘိုင္းေလဆိပ္မွာဆင္းေရြးဖို႔ အေျပာခံခဲ့ရဘူးပါတယ္၊ ဒူဘိုင္းမွာ ဆိုက္မဲ့အခ်ိန္ကလဲ ညသန္းေခါင္ယံႀကီး၊  သူတို႕ရဲ႕ဆင္ေျခက ဟိုကေတာင္အာဖရိက ေလေႀကာင္းနဲ႔ သူတို႕TG အဆက္သြယ္ရွိတာမဟုတ္လို႔ပါတဲ့၊ (အံ့ေရာပဲ) အမွန္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ သူတို႔ ကဦးေဆာင္ ေလေႀကာင္းလိုင္း Leading airlineမို႔ ေနာက္ေလယာဥ္ နဲ႔ဆက္ေပး ရဖို႔ တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ ေျပလည္ေအာင္ေျပာျပလို႔ မရတဲ့အဆုံး မွာေတာ့ ခုလိုဘဲစိတ္ဆင္းရဲစြာနဲ႔ ရန္ကုန္ကေန ထြက္ခဲ့ရတာပါ၊ ဘန္ေကာက္ေရာက္ေတာ့လည္း အလြယ္သား၊ TG ေကာင္တာမွာ၀န္ထမ္းေလးကပဲ "လူႀကီးမင္းရဲ႕ luggage က ဒူဘိုင္းမွာတင္လမ္းဆံုးေနပါလား" ဆိုျပီး ယဥ္ေက်းစြာနဲ႕ ေလဘယ္ကို ျပန္ျပင္ေပးလိုက္တာ ဘာမွမႀကာလိုက္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္ပင္သိပ္ေျပာစရာမလို လိုက္ပါ။

ဗဟုသုတ အေနနဲ႔ေျပာရရင္ေတာ့ JHB ေလဆိပ္ဆိုတာက အာဖရိကေတာင္ပိုင္းနိဳင္ငံအားလံုး ရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာ ၀င္ေပါက္၊ထြက္ေပါက္ႀကီးပါ၊ Namibia, Malawi, Angola,Zambia, Botswana
Zimbabwe...စတဲ့နိဳင္ငံေတြ အားလံုးဒီေလဆိပ္ကပဲ အ၀င္ထြက္လုပ္ရတာပါ။ (ရန္ကုန္လာခ်င္လွ်င္ ဘန္ေကာက္၊ စင္ကာပူ စတဲ့ေလဆိပ္တစ္ခုခု မွာေလယာဥ္ေျပာင္းစီးရ သလိုေပါ့၊ ဘယ္နိဳင္ငံမွာ
မွပစၥည္း ဆင္းေရြးစရာမလိုပါ ) ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ Namibia, Malawi, Lesotho နိဳင္ငံေတြကို JHB ကေနတဆင့္၀င္ထြက္ခဲ့ရတာ ဘာျပႆနာမရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒီလိုအေနထားမ်ိဳးရွိ တာကို ခုမွ JHB ေလဆိပ္ ကိုေက်ာ္ျပီး ပစၥည္းမျဖတ္ရဘူး လို႔မဂၤလာဒံုကေျပာေနတာ အံ့ဘြယ္တစ္ပါးပါပဲ။ ေျပာစရာတစ္ခုရွိတာက အခ်ိဳ႕နိဳင္ငံေတြမွာ သူတို႔နိဳင္ငံထဲ ၀င္တာမဟုတ္ေပမဲ့ Transit visa ( ျဖတ္သန္းဗီဇာ) မပါလွ်င္ ေလဆိပ္ထဲပင္၀င္ခြင့္မရွိပါ။ ဥပမာ Australia လိုမ်ိဳးပါ၊ ဒါေပမဲ့ Transit visa လိုတယ္ ဆိုတာက လူကို သာ ပိတ္ပင္တာပါ၊ (ဒီဗီဇာနဲ႔လည္း ေလဆိပ္အျပင္ထြက္ခြင့္ မရွိပါ) ပစၥည္းမျဖတ္ရ ဆိုတာ မႀကားဘူးလို႔ JHB မွာဒီကိစၥေမးႀကည္႔မယ္ စိတ္ကူးမိပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ silly question ( ေမးရမွာပင္ ရွက္စရာ သိပ္ေကာင္းေနတဲ့ ေမးခြန္း) ျဖစ္ေနတာမို႔ မေမးျဖစ္ခဲ့ပါ။

ဒူဘိုင္းေလဆိပ္ပါ

သိခ်င္လြန္းတာနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္လေက်ာ္ေလာက္ကမွ ကၽြန္ေတာ့ခရီးစဥ္အတိုင္း Silk Air နဲ႔ Namibia ျပန္သြားတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလးကို ဖုန္းနဲ႕လွမ္းေမးႀကည္႕ေတာ့သူလည္းကၽြန္ေတာ့လိုပဲခံခဲ့ရပါတယ္တဲ့၊ သူမ၊ကေတာ့ စိတ္ညစ္လြန္းလို႔ ခ်ံဳးပြဲခ်ျပီး ငိုလိုက္မွ ျပန္ေျပလည္သြားပါတယ္တဲ့။ (အံ့ေရာပဲ) ေနာက္တစ္ ေယာက္ရွိေသးတယ္၊ သူကေတာ့ Malaysia Air နဲ႔ Lesotho ကိုမႀကာမီကမွျပန္လာတဲ့ ျမန္မာဆရာ၀န္ပါ၊ သူ႔က် ေတာ့ ဘာျပႆနာမွ မတက္ခဲ့ပါတဲ့၊ ( ေတာင္အာဖရိက ရဲ႕ဥပေဒက  ေလယာဥ္လိုင္း ခ်င္းခြဲျခားထားသလား ) ရွင္းေနပါျပီ၊ ေကာင္မေလးက ငိုျပလို႔ Silk Air က ေဒၚလာ ၅၀၀၀ ဒဏ္ရိုက္ခံျပီး လႊတ္ေပးလိုက္ တာေတာ့မျဖစ္နိုင္ေလာက္ဘူးထင္ပါတယ္။ ေလယာဥ္ခကမွ ၂၀၀၀ ပင္မရွိတာ။ ဟုတ္ေန ရင္ေတာ့ သာဓု ၁၀ႀကိ္မ္မက ေခၚထိုက္ပါတယ္။

ခရီးသြားတယ္ ဆိုတာ ျပည္ပျဖစ္ျဖစ္ ျပည္တြင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူနဲ႔အတူ ပစၥည္းပါရ ျမဲပါ၊ လူခ်ည္းပဲ ေရာက္လာျပီး ပစၥည္းပါမလာရင္ အေတာ့္ကို ျပႆနာပါ၊ ဒါကို ေလေႀကာင္းလိုင္း ေတြအထူး
ဂရုစုိက္ႀကပါတယ္၊ သူတိ႔ုမွာ ပစၥည္းေပ်ာက္ ဌာနေတြနဲ႔ တာ၀န္ယူေျဖရွင္း ေပးႀကပါတယ္။ ၁၉၉၇ တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ Namibia ေလဆိပ္ ဆိုက္ေတာ့ ကၽြန္တာ့ ေသတၱာႀကီးပါမလာပါ၊ JHB မွာမွားက်န္ရစ္ ခဲ့တာပါ။
( ဒီတုန္ကလည္း ရန္ကုန္ Silk air က ဒိပ္မွားေရးလိုက္လို႔ပါ ) ေနာက္ေန႔မွာသူတို႔ ေလေႀကာင္း ကလူေတြ ကၽြန္ေတာ္ တည္းတဲ့ေဆးရံု ထိလိုက္လာျပီး ျပန္ပို႔ေပးပါတယ္၊ ဒါတင္မကဘူး ေတာင္းပန္စကား ေတြလည္းေျပာယင္း နစ္နာေႀကးေငြ ၁၀၀Rand ပါထုတ္ေပးတာမို႔ စိတ္ညစ္စရာမရွိေတာ့ပါ။ (တစ္ရက္ကို ၁၀၀နွံဳးနဲ႔ မို႔ ေစာေစာျပန္ရတာကိုပဲ ႏွေမ်ာေနမိသလိုလို ) ဒါကနိဳင္ငံျခား မွာထံုးစံပါ၊ Singapore ေကာ Bangkok ေတြမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ။  အဲ၊ ၂၀၀၅တုန္းက ကၽြန္ေတာ့ ေသတၱာႀကီး မေလးရွား KL ေလဆိပ္မွာက်န္ရစ္လို႔႔၊ မဂၤလာဒံု ေလဆိပ္ကို အခ်ိန္ကုန္ ေငြကုန္ လူပန္း ေနာက္ရက္မွာ သြားျပန္ေရြးရပါတယ္၊ ဒါနဲ႔ Malaysia ေလေႀကာင္းရံုး ကိုသြား ေျပာျပေတာ့ " နစ္နာေႀကး ေပးတာ သူတို႔မွာ ထံုးစံမရွိဘူး " လို႔ မန္ေနဂ်ာ ကတစ္ခြန္းထဲ အျပတ္ေျပာ လႊတ္လိုက္တာ ခံခဲ့ရဘူး ပါတယ္။
(မိုက္ခ်က္ကေတာ့ ကမ္းကုန္ေရာ) အျခားနိဳင္ငံမွာခုလိုလုပ္စား လို႔ကေတာ့ ကုမၸဏီပါ ေဒ၀ါလီ ခံရဖို႔ပါ။

Maseru ေလဆိပ္ အေဆာက္ဦ

ႀကံဳႀကိဳက္လို ႔ေျပာရရင္  ျပည္ပေလဆိပ္ ေတြမွာ မႀကာခဏဆံုဘူးပါတယ္၊ ဘာစာမွမတတ္ပဲ "သူ႔ကိုကူညီ
ပါ "ဆိုတဲ့ စာရြက္ပိုင္းေလး တစ္ခုထဲနဲ႔ ခရီးသြားေနသူေတြ၊ လူႀကီးမပါပဲနဲ႔ ၊ ေက်ာင္းပိတ္လို႔ မိဘရွိရာ နိဳင္ငံ ကို လိုက္လာသူ လူငယ္ေလးေတြ၊ ဟုတ္ေနႀကပါတယ္၊ ႀကံဳရာလူကကူညီ ႀကပါတယ္။ ဒါမ်ိဳး မဂၤလာဒံုမွာ သာဆိုဒုကၡလွလွ က်ဖို႕ေပါ့။

ဒါဆို ျမန္မာနိဳင္ငံမွာ လုပ္စား ေနႀကတဲ့ နိဳငိငံျခား ေလေႀကာင္း လိုင္းေတြ ျမန္မာျပည္က ခရီးသည္ေတြတြက္ Double standard ထားျပီး "စံ"  တစ္မ်ိဳးနဲ႔မ်ား ဆက္ဆံေန သလားမသိ၊ ဆိုးတာက ကိုယ့္ခရီးသည္ကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္၊ လြယ္ေအာင္ ကူညီရမည္႕အစား ပိုခက္ေအာင္၊ ထိုင္ငိုရေလာက္ေအာင္၊ သူတို႔ စိတ္ႀကိဳက္ တာ၀န္မဲ့ေျပာခ်င္ရာ ေျပာ ေနႀကသလား ? လုပ္ေနႀကတာမ်ားလား ? ခုလိုရင့္ရင့္သီးသီး ေျပာရတာ စိတ္မေကာင္းပါ၊ အမွန္တကယ္ျဖစ္ေနတာေတြပါ၊ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ မွေရြးခံေနရ တာမဟုတ္ပါ။ တစ္ခုအႀကံေပး လိုတာကေတာ့ ေလေႀကာင္းမွာ လုပ္ေနႀကတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြကို ေဘာနပ္ ဆုအေနနဲ႕ ျပည္ပကို မႀကာခဏ မဟုတ္ေတာင္ တခါတေလလႊတ္ေပးနိုင္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္ ဒါမွ၊ သူတို႔လည္း  ႏြားေျခရာခြက္ထဲက ဖားသူငယ္ေတြလို မဟုတ္ပဲ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ နိုင္ငံႀကီးသား စိတ္ဓါတ္ ေတြ၀င္တတ္ သြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ " ေရႊ " ခရီးသည္ ေတြလည္း သိပ္အေႀကာက္ မလြန္ သြားေစလိုပါ သူတို႔မကူညီလည္း Bangkok တို႔ Singapore တို႔ မွာကူညီမည္႔ သူတပံုႀကီး ေတြရွိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့ဒီစာကို ဖတ္မိမည္႕ သူေတြထဲမွာ ဒီမွာ ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေႀကာင္း ေလေႀကာင္းက လူေတြ လည္းပါမွာပါ၊ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ အေမးကိုေျဖေပးနိဳင္မယ္၊ ျပဳျပင္နိဳင္မယ္ ဆိုရင္ ေက်းဇူးပါ၊ ေနာင္နွစ္က် မဂၤလာဒံုမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါးႀကီး ျပန္ဆံုႀကပါစို႔၊ လို႔.................။

စိုးျမင့္-ေမ့ေဆး
ေခတၱ Maseru, Kingdom of Lesotho.
27 April 2011